Konflikt izraelsko-palestyński wynika ze złożonej serii czynników narodowych, politycznych, terytorialnych i kulturowych. Jego korzenie sięgają 1917 roku, kiedy to Wielka Brytania otrzymała zadanie utworzenia państwa żydowskiego w Palestynie.
Arabowie sprzeciwili się temu posunięciu, twierdząc, że mają prawo do tej ziemi. To doprowadziło do trwającego dziesiątki lat konfliktu.
Źródła konfliktu
Konflikt izraelsko-palestyński rozpoczął się w 1897 roku, kiedy Żydzi ogłosili powstanie państwa żydowskiego w Palestynie. Napięcia przerodziły się w otwarty konflikt sekciarski między Żydami i Arabami, aż do 1948 roku, kiedy to wojska brytyjskie wycofały się z regionu.
W ciągu ostatnich lat podejmowano wiele prób rozwiązania tego konfliktu. Niektóre z nich zakończyły się sukcesem, jak na przykład Porozumienie z Camp David w 1978 roku.
Jednym z kluczowych czynników tego konfliktu jest głęboka nieufność, jaką żywią do siebie Izraelczycy i Palestyńczycy. Dla Izraelczyków głównym zagrożeniem jest możliwość pojawienia się dużej populacji palestyńskiej na terenach, które są uważane za żydowskie (Judea i Samaria). Te obawy są spotęgowane przez dążenie niewielkiej prawicy religijnej w kraju do kontrolowania tych ziem.
Konflikt arabsko-izraelski
W ciągu historii Żydzi i arabscy muzułmanie mieli różne roszczenia do ziemi znanej obecnie jako Izrael. Żydzi, którzy chcą stworzyć na tym terytorium państwo, uważają je za swoją historyczną ojczyznę.
Arabowie z kolei uważają, że ziemia należy do nich i że powinni mieć nad nią pełną kontrolę. Od lat toczą wojny o to terytorium, które jest częścią Bliskiego Wschodu.
Konflikt między Izraelem a Palestyńczykami jest jednym z najbardziej niełatwych we współczesnej historii. Ma on głęboki wpływ na Bliski Wschód i politykę światową, ale istnieją sposoby, aby go rozwiązać. Podstawowym rozwiązaniem jest tak zwane „rozwiązanie dwupaństwowe”, w którym Izrael oddałby ziemie na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy, a Palestyna otrzymałaby resztę terytorium.
Proces pokojowy
Proces pokojowy to nazwa wysiłków zmierzających do znalezienia rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Może on przybierać różne formy, w tym mediacji, dialogu i innych krótkoterminowych interwencji, które próbują poprawić relacje między obiema stronami.
Głównym celem procesu jest położenie kresu przemocy, utworzenie rozwiązania dwupaństwowego i oficjalne wstrzymanie wszelkich dalszych roszczeń do ziemi. Kluczowa jest jednak zgoda obu stron.
W konflikt zaangażowane są również kwestie praw człowieka, którymi muszą się zająć obie strony. Jest to szczególnie ważne w świetle opinii doradczej MTS z 2004 roku, w której stwierdzono, że Izrael ma zobowiązania w zakresie praw człowieka wobec Palestyńczyków zarówno na mocy prawa humanitarnego, jak i międzynarodowego prawa praw człowieka.
Podejście oparte na prawach do konfliktu izraelsko-palestyńskiego mogłoby pomóc skorygować nierównowagę sił i zapewnić Palestyńczykom pewną agencję, która wzmocniłaby międzynarodowy konsensus w sprawie ich praw. To z kolei mogłoby skłonić Izrael do poważniejszego potraktowania swoich zobowiązań jako siły okupacyjnej i do wynegocjowania zakończenia konfliktu zgodnie z zasadami legitymizacji międzynarodowej.
Ostateczne rozwiązanie
Jedną z najbardziej popularnych opcji rozwiązania konfliktu jest rozwiązanie dwupaństwowe. W ten sposób powstałyby dwa państwa: Izrael i Palestyna, każde z własnym rządem i mieszkańcami.
Ale z tym planem wiąże się wiele problemów logistycznych. Po pierwsze, nie rozwiązuje problemu osiedli żydowskich, które już powstały na terenach Zachodniego Brzegu, które byłyby częścią przyszłego państwa palestyńskiego.
Ponadto, istnieje pytanie, czy setki tysięcy Izraelczyków, którzy mieszkają w tych osiedlach, mogą pozostać na Zachodnim Brzegu, czy też będą zmuszeni do powrotu do Izraela, co nie jest opcją, której wiele osób pragnie.
Ta kwestia jest w dużej mierze powodem, dla którego konflikt trwa tak długo. Również dlatego wielu Izraelczyków uważa, że rozwiązanie polegające na utworzeniu jednego państwa nie jest warte wysiłku. Mogłoby ono zniszczyć żydowski charakter kraju i osłabić bezpieczeństwo Izraela.
